İnanç

Gençtim, zıt yaşam koşulları bana dayatıldığı zaman

Man kurtlaştık mı? Bir hercümerç ve medcezirleri yaşadı bu coğrafya

Harf devrimi, kültürüme dökülmüş kibrit suyu gibi yakıcı

Bir asırdır cehalete mahkûm kaldım, Anadolu’nun kucağında

Camiler ise tutsak İsmet’in zulüm kıyımında

Ateş çukuru sahipleri, kalplerimizin ortasında

Davet, tren vagonlarında, şehir içi taksilerinde, mağara inlerinde

Ya da şehirlerin banliyölerinin en kuytu yerlerinde

Davet, bir gün şeyh Said, bir gün Süleyman Hilmi, bir gün Bediuzzaman.

Şimdilerde ise iz bırakıyor emperyalistlerin taşeronları,

“Din bilgini” kisvesine bürünen çirkeflerde en mahrem yerlerimizde

Ar damarlarımızı kopardılar. Bizi yitirdiğiniz yerde arayın. Özümüz yerli yerinde

Bağnaz ve şovenist bir çetenin tahakkümü altında bu ülkenin üniversiteleri

Sırça köşklerde günlerini gün edip servetlerine servet katıyor yöneticiler

Heyhat ki şeytanın borazanlığını üstenmiş toplumumuz

Ben körpe bir fidanım Mezopotamya’nın koynunda

Zehirleniyorum durmadan bu şeytani havayı teneffüs ederken

Bir sigara tiryakisinin sigara olan tutkusu kadar inançlı değiliz işimize

Bir yangındır sarmış bizi, inancımız işgal altında

İnansaydık sağa sola koşuştururduk belki, divaneler gibi.

Muhammed Zeki Aygur

20.02.2016 Cumartesi